May 20, 2020, 12:29 p.m.

ഡോ. ഗോപകുമാര്‍ ചോലയില്‍

ഭൂമിയിലെ സമുദ്രങ്ങള്‍, ജലം, ഉറഞ്ഞ പ്രദേശങ്ങള്‍ എന്നിവയെ  കാലാവസ്ഥാവ്യതിയാന പ്രത്യാഘാതങ്ങള്‍ ഭീതിദമായ വിധത്തിലാണ് ബാധിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്.  ആഗോളതാപന പശ്ചാത്തലത്തില്‍ സമുദ്രങ്ങള്‍ വന്‍തോതില്‍ അന്തരീക്ഷതാപം  ആഗിരണം ചെയ്യുന്നതാണ് കാരണം.   ഉഷ്ണതരംഗരൂപത്തില്‍ വര്‍ധിത താപം വിവിധഭൂപ്രദേശങ്ങളില്‍  അനുഭവപ്പെട്ടുവരുന്നുവെന്നതും ശ്രദ്ധേയമാണ്. സമാനമായ ഉഷ്ണതരംഗ സാഹചര്യങ്ങള്‍  സമുദ്രങ്ങളിലും ഉണ്ടാകാറുണ്ട്.
അന്തരീക്ഷതാപനത്തിന്റെ ചുവടുപിടിച്ച് സമുദ്രജലതാപനവും ഉയര്‍ന്നുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു. 1993 മുതല്‍ താപനനിരക്ക് ഇരട്ടിയെക്കാള്‍ ഏറെയായിരിക്കുന്നു. താപനകാരകങ്ങളായ ഹരിതഗൃഹവാതകങ്ങളുടെ വന്‍തോതിലുള്ള ഉത്സര്‍ജ്ജനം, വനനശീകരണം, തണ്ണീര്‍ത്തട/ ജലാശയശോഷണം  എന്നിവ മൂലം അന്തരീക്ഷതാപനം വര്‍ധിക്കുമ്പോള്‍  വര്‍ധിതതാപത്തിന്റെ 90 ശതമാനവും സമുദ്രങ്ങള്‍ ഏറ്റുവാങ്ങി സംഭരിക്കുന്നു. സമുദ്രജലത്തിലുണ്ടാകുന്ന അതിതാപനസന്ദര്‍ങ്ങളാണ് സമുദ്രോഷ്ണതരംഗങ്ങള്‍ (Marine Heat Waves).
സമുദ്രജലആവാസമേഖലയെ മാത്രമല്ല തീരദേശ ആവാസവ്യൂഹങ്ങള്‍, വ്യവസായം, മത്സ്യബന്ധനം, കൃഷി, വിനോദസഞ്ചാരം എന്നിവയിലധിഷ്ഠിതമായ സാമൂഹ്യജീവിതം  മുതലായവയിലും ദൂരവ്യാപക പ്രത്യാഘാതങ്ങള്‍ ഉളവാക്കുവാന്‍ കഴിവുള്ളവയാണിവയെന്ന്  തിരിച്ചറിയപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

ഈ നൂറ്റാണ്ട് ചൂടിന്റേത്
കഴിഞ്ഞ നൂറ്റാണ്ടിനെ അപേക്ഷിച്ച്  സമുദ്രോഷ്ണതരംഗങ്ങളുണ്ടാകുന്ന സന്ദര്‍ഭങ്ങള്‍ വര്‍ധിച്ചിട്ടുണ്ട്. 1925  മുതല്‍ 2016  വരെയുള്ള കാലയളവില്‍ ഇവയുടെ ആവൃത്തി 34% കണ്ട്  വര്‍ധിച്ചിരിക്കുന്നു.  ഇവ നീണ്ടുനില്‍ക്കുന്ന സമയ ദൈര്‍ഘ്യത്തിലാവട്ടെ 17 ശതമാനത്തിന്റെ വര്‍ധനവുമുണ്ടായിട്ടുണ്ട്.  ആഗോളാടിസ്ഥാനത്തില്‍ നോക്കിയാല്‍ സമുദ്രോഷ്ണതരംഗങ്ങള്‍ ഉണ്ടാകാവുന്ന ദിനങ്ങളുടെ എണ്ണം   54 ശതമാനത്തോളം വര്‍ധിച്ചിരിക്കുന്നു.  

എങ്ങിനെ തിരിച്ചറിയും ?
30 വര്‍ഷത്തില്‍ കുറയാതെയുള്ള കാലയളവില്‍ ഓരോ വര്‍ഷങ്ങളിലും നിശ്ചിതകാലങ്ങളില്‍ സമുദ്രജലത്തില്‍ അനുഭവപ്പെടുന്ന താപനില നിരീക്ഷണ വിധേയമാക്കിയാണ് സമുദ്രോഷ്ണതരംഗസാന്നിധ്യം സ്ഥിരീകരിക്കുന്നത്. നിരീക്ഷണ കാലയളവില്‍, എല്ലാ വര്‍ഷവും പരമാവധി ഒരേ സമയത്തനുഭവപ്പെടുന്ന സമുദ്രജലതാപം രേഖപ്പെടുത്തുന്നു.  ഇപ്രകാരം രേഖപ്പെടുത്തപ്പെടുന്ന താപനിലകളില്‍  ഭൂരിഭാഗവും പരസ്പരം വലിയ ഏറ്റക്കുറച്ചിലുകളില്ലാതെ കാണപ്പെടുകയും, എന്നാല്‍  അപൂര്‍വം  അവസരങ്ങളില്‍,  മേല്‍സൂചിപ്പിക്കപ്പെട്ട സമാനമൂല്യമുള്ള താപനിലകളെക്കാള്‍ അസാധാരണംവിധം ഉയര്‍ന്നതോതില്‍  സമുദ്രജലതാപം അനുഭവപ്പെടുന്നതായും, ചുരുങ്ങിയത് അഞ്ച് ദിവസത്തോളം ഉയര്‍ന്ന താപനില തുടര്‍ന്നതായും കാണപ്പെട്ടാല്‍ അതിനെ സമുദ്രോഷ്ണതരംഗസാന്നിധ്യം എന്നു വിശേഷിപ്പിക്കാം.

ഉഷ്ണതരംഗ സന്ദര്‍ഭങ്ങളില്‍ അനുഭവപ്പെടുന്ന താപനിലയെക്കള്‍  ഉയര്‍ന്ന തോതില്‍ താപം  അനുഭവപ്പെട്ടാല്‍ തന്നെ,  അതിന് ഒരു നൈരന്തര്യ സ്വഭാവം (continuity) ഇല്ല എങ്കില്‍, അത് ''സമുദ്രോഷ്ണതരംഗം'' എന്ന നിഗമനത്തില്‍ ഉള്‍പ്പെടുന്നില്ല എന്നാണ് കടല്‍താപനത്തെ കുറിച്ച് ആദ്യം ആധികാരികമായി പഠനം നടത്തിയ ശാസ്ത്രജ്ഞന്‍ ഹോബ്‌ഡെയുടെയും സംഘത്തിന്റെയും അഭിപ്രായം. 2016ലാണ് ഇതുസംബന്ധിച്ച പഠനം നടന്നത്.

ചുരുങ്ങിയത് അഞ്ച്  ദിവസമെങ്കിലും താപമാനം ശരാശരിയില്‍ കവിഞ്ഞ്  ഉയര്‍ന്നു നിന്നാല്‍ മാത്രമേ സമുദ്രോഷ്ണതരംഗ സാന്നിധ്യം സ്ഥിരീകരിക്കാനാവൂ.  ഒരു സമുദ്രോഷ്ണതരംഗ ഘട്ടത്തെ തുടര്‍ന്ന്  രണ്ട് ദിവസമോ അതില്‍ കുറവോ ആയ ഇടവേളക്ക് ശേഷം വീണ്ടും ഉഷ്ണതരംഗ സന്നിദ്ധ്യമുണ്ടായാല്‍ അപ്രകാരം ഉണ്ടാകുന്ന എല്ലാ സമുദ്രോഷ്ണതരംഗസാഹചര്യങ്ങളെയും ചേര്‍ത്ത് ഒറ്റ ഉഷ്ണതരംഗം എന്ന നിലയില്‍ പരിഗണിക്കും.

സവിശേഷതകള്‍
സമുദ്രോഷ്ണതരംഗങ്ങള്‍  ആരംഭിച്ച്  അവസാനിക്കും വരെയുള്ള കാലയളവ്,  ദിവസങ്ങളുടെ കണക്കിലാണ്  സൂചിപ്പിക്കുക. ഉഷ്ണതരംഗസമയത്ത് അനുഭവപ്പെടുന്ന താപമാനമാണ് തരംഗത്തിന്റെ ''തീവ്രത''. തത്പ്രദേശത്തെ സമുദ്രജലത്തില്‍  സമാന്യഗതിയില്‍  അനുഭവപ്പെടുന്ന താപനിലയേക്കാള്‍ എത്രകണ്ട് കൂടുതലാണ് ഉഷ്ണതരംഗതാപമാനം എന്നതിനെ സൂചിപ്പിക്കുവാന്‍ ഈ പദം  ഉപയോഗിക്കുന്നു.  സമുദ്രഭാഗം സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന മേഖല, പ്രസ്തുത മേഖലയിലെ സവിശേഷ ഋതുവിന്യാസം എന്നിവക്കനുസരിച്ച് ആപേക്ഷികമായിരിക്കും ഉഷ്ണതരംഗതീവ്രത. തീവ്രതയുടെ  അടിസ്ഥാനത്തില്‍ സമുദ്രോഷ്ണ തരംഗങ്ങളെ കാറ്റഗറി I, II, III, IV എന്നിങ്ങനെ തരം തിരിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഉഷ്ണമേഖലയില്‍ സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന സമുദ്രഭാഗങ്ങളില്‍ അനുഭവപ്പെടുന്ന സമുദ്രോഷ്ണ  തരംഗങ്ങളോളം ചൂടേറിയവയല്ല ശൈത്യമേഖലയില്‍ സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന സമുദ്രങ്ങളിലെ ഉഷ്ണതരംഗ പ്രഭാവങ്ങള്‍്.

വേനലില്‍ മാത്രമല്ല ഉഷ്ണതരംഗങ്ങള്‍
സമുദ്രോഷ്ണതരംഗങ്ങള്‍ വേനല്‍ക്കാലത്തും  ശരത്കാലത്തും ഉണ്ടാകാം.  അവ രൂപംകൊള്ളുന്ന മേഖല,  അവിടെ  പ്രകൃത്യായുള്ള  താപമാനം, കാലാവസ്ഥാപരമായ സവിശേഷത എന്നിവയെ ആസ്പദമാക്കിയാണ് ഉഷ്ണതരംഗസാന്നിധ്യം  സ്ഥിരീകരിക്കുന്നത്. ശൈത്യകാലത്താണ് സമുദ്രോഷ്ണ   തരംഗങ്ങള്‍ ഉണ്ടാകുന്നതെങ്കില്‍ അതിനെ 'ശീതകാല ഉഷ്ണവേള '(winter warm spells ) എന്ന് പറയാം.  
IPCC (ഇന്റര്‍ ഗവണ്‍മെന്റല്‍ പാനല്‍ ഓണ്‍ ക്ലൈമറ്റ് ചേഞ്ച്) യുടെ അഞ്ചാം വിലയിരുത്തല്‍ റിപ്പോര്‍ട്ട് പ്രകാരം ആഗോളസമുദ്ര മേഖലയില്‍ ചൂടേറുവാനുള്ള പ്രവണത നിലനില്‍ക്കുന്നു.  സമുദ്രതാപനിലയില്‍ ഒരു  ഡിഗ്രി സെന്റിഗ്രേഡ് മുതല്‍ നാല് ഡിഗ്രി സെന്റിഗ്രേഡ് വരെ വര്‍ധനവ്  ഉണ്ടാകാനിടയുള്ളതായി അനുമാനിക്കപ്പെടുന്നു.  ദീര്‍ഘകാല ശരാശരിയില്‍ നിന്ന് സമുദ്രോപരിതല താപനിലയില്‍ നേരിയ വ്യതിയാനങ്ങളുണ്ടാകുന്നത് സാധാരണയാണ്. ചില സന്ദര്‍ഭങ്ങളില്‍ സമുദ്രതാപനില ശരാശരിയേക്കാള്‍ താഴേക്ക് പോകാറുമുണ്ട്. ദക്ഷിണാര്‍ധഗോളത്തെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, ദക്ഷിണദിശയില്‍ നിന്ന് സ്ഥിരമായി കാറ്റ് വീശുന്ന അവസരങ്ങളിലോ അഥവാ കനത്ത മേഘാവരണമുള്ള അവസരങ്ങളിലോ   ഇപ്രകാരം സംഭവിക്കാറുണ്ട്. കാറ്റ് വീശുന്ന സന്ദര്‍ഭങ്ങളില്‍ സമുദ്രത്തിന്റെ അടിത്തട്ടിലുള്ള തണുപ്പേറിയജലം സമുദ്രോപരിതലത്തില്‍ എത്തിചേരുമ്പോഴാണ് ഉപരിതലജല താപനിലയില്‍ കുറവുണ്ടാകാറുള്ളത്.  മേഘാവരണം കുറവായ സന്ദര്ഭങ്ങളിലോ ചൂടേറിയ കാറ്റ് വീശുമ്പോഴോ, തണുത്ത ജലത്തിന്റെ മേല്‍ത്തള്ളല്‍ ദുര്‍്ബലമായിരിക്കുമ്പോഴോ സമുദ്രതാപനില ശരാശരിയേക്കാള്‍ ഉയര്‍ന്ന നിലയില്‍ എത്താറുണ്ട്.  എന്നാല്‍, സമുദ്രോഷ്ണതരംഗം അനുഭവപ്പെടുന്ന അവസ്ഥയാകട്ടെ, ഇവയില്‍ നിന്ന് വിഭിന്നമാണ്.  (തുടരും)

(കേരള കാര്‍ഷിക സര്‍കലാശാലയിലെ കാലാവസ്ഥാ  വ്യതിയാന പഠന ഗവേഷണ അക്കാഡമിയിലെ സയന്റിഫിക് ഓഫീസര്‍ ആണ് ലേഖകന്‍)